Wat 35 jaar geleden spontaan op gang kwam, eind de jaren ‘80, om een antwoord te geven op de systematiseringspolitiek van Ceausescu waarbij 8.000 van de 13.000 dorpen in Roemenië zouden verdwijnen is op de meeste plaatsen uitgedoofd, wat ook niet onlogisch is.
ADR-Vlaanderen is momenteel nog de enige coördinatie in Europa die overeind bleef.
Toch is de slogan “Red de Dorpen” nog even actueel, maar vanuit een andere optiek en context. ADR-Vlaanderen heeft de voorbije 35 jaar dan ook een aantal transities doorgemaakt, maar is van de andere kant steeds voeling blijven houden met de realiteit in Roemenië en heeft zich aangepast aan de noden van het ogenblik.
In 2005 werd de naam Adoptie Dorpen Roemenië omgedoopt tot Actie Dorpen Roemenië om aan te duiden dat op een sterk gemeenschappelijke en gelijkwaardige basis samengewerkt wordt tussen partners in België en Roemenië. De oprichting van The Open Network of community development (TON) als zusterorganisatie in Roemenië in 2012 was dan ook het begin van een betere coördinatie van de samenwerking tussen partners en het ontwikkelen van een enorm netwerk waarin “Best Practices”, een uitgebreid middenveld, Europese projecten en vooral “People to People Diplomacy” werden ontwikkeld.
Dit jaar heeft ADR-Vlaanderen ook besloten om vanaf 2026 geen subsidiëring meer aan te vragen als sociaal-culturele organisatie in Vlaanderen omdat dit ons een te stringent keurslijf oplegde en onze corebusiness, dingen opzetten in en met Roemenen, sterk aan banden legt.
Daarom is ADR-Vlaanderen al gans het jaar op zoek naar een toekomstbeeld die de prachtige en sterke werking kan voortzetten met vrijwilligers vanaf 2026. Dit wordt geconcretiseerd in een document “Horizon 2030” waaraan nog volop wordt gewerkt. Daarin worden taken en verantwoordelijkheden opgenomen waaraan vanaf volgend jaar concreet zal gewerkt worden. Daarbij zal er zowel aandacht zijn voor de koepelopdracht met een aanbod gericht op ADR-groepen en diverse partners van ADR vanuit de concrete situaties en noden in Roemenië (zoals gezondheidszorg, onderwijs, ouderenzorg, enz.) naast de aandacht voor de integratie van Roemenen in Vlaanderen, maar ook met een verder sterk accent op ADR-Vlaanderen als ‘kenniscentrum’ vanuit het enorme netwerk en de samenwerkingsverbanden die de voorbije 35 jaar zijn opgebouwd en zeker niet verloren mogen gaan.
De volgende BUNA’s zullen we stelselmatig terugkomen op deze nieuwe wending in het rijke bestaan van ADR-Vlaanderen en uiteraard hopen we veel medestanders te vinden om de gewaardeerde en algemeen geprezen werking van ADR-Vlaanderen optimaal verder te zetten.